Koffie geeft mensen energie en koffie brengt mensen bij elkaar. Dit geldt zeker ook voor sommige beroemdheden. Voltaire dronk wel zo’n 50 koppen koffie op een dag. Beethoven wilden 60 koffiebonen in een kop koffie. Balzac doorkruiste heel Parijs om drie soorten koffie bij drie verschillende zaken te halen om zo zijn favoriete melange maken die hem van middernacht tot het middaguur wakker hield. Hij verklaarde dat als hij koffie dronk het papier werd bedekt met inkt.

De Boston Tea Party werd in het geheim gepland in een koffiehuis. Enkele jaren later, in 1789, ontketende Desmoulins een revolutie toen hij in Cafe Foy in Parijs op tafel sprong om te spreken; twee dagen later werd de Bastille bestormd.

‘Sterke koffie, in grote hoeveelheden, houdt me wakker,’ zei Napoleon die de voorkeur gaf een Braziliaanse melange.

Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir schreven in Les Deux Magots, een typerend cafe voor de linkeroever, terwijl de Beatdichters koffie dronken gesprekken voerden in Caffe Trieste en de Bagel Shop in San Francisco. Het impressionisme, surrealisme, kubisme en existentialisme zijn ook deels in deze cafes en koffiehuizen ontstaan.