Onlangs had ik het geluk om het regenachtige Amsterdam te verruilen voor het zonnige Napels. Ik ben in een ver verleden wel eens in Rome geweest, maar eigenlijk wist ik niet zoveel over Italië. Inmiddels ben ik een hele hoop wijzer, al was het fijn geweest als ik deze kennis voor mijn vertrek al had gehad.

Nadat ik was aangekomen op het vliegveld van Napels besloot ik me meteen maar onder te dompelen in de cultuur. Dus wat doe je dan? Je bestelt een pizza. Na dit warme welkom was het tijd om een stapje verder te gaan en koffie te nemen. Ik vind het normaal gesproken heerlijk om een goede maaltijd af te sluiten met een cappuccino. In Italië denken ze daar anders over. De ober dacht dat ik gek was geworden toen ik om half elf ’s avonds nog een cappuccino wilde bestellen. Italianen drinken alleen ’s ochtends cappuccino. Het is not done om na de avondmaaltijd koffie met warme melk te drinken. Ok, duidelijk. Uiteindelijk heb ik – eigenwijs als ik ben – voet bij stuk gehouden en kreeg ik tien minuten later alsnog mijn cappuccino.

De volgende dag wilde ik wel eens een espresso proberen. Daar staat Italië tenslotte toch beetje om bekend. Vol goede moed liep ik naar een koffiebar en vroeg in mijn beste Italiaans om een espresso. Dat was fout nummer twee. Espresso is het apparaat waar de koffie mee wordt gemaakt en niet de naam van een sterke koffie. Als je een espresso wilt, bestel je gewoon een caffè.

Gelukkig ben ik niet voor een gat te vangen en had ik een paar minuten later alsnog mijn espresso. Nadat ik mijn bestelling had gekregen, ging ik op zoek naar een tafeltje. Al snel kwam ik er achter dat deze koffiebar helemaal geen tafeltjes had. Nouja zeg. Welk café heeft nou geen tafeltjes? Een beetje amateuristisch, dus ik besloot verhaal te halen bij de bar. Nadat ik mijn frustratie had uitgelegd, barstte de barman in lachen uit. Wat bleek? Italianen drinken nooit zittend koffie. Je gooit je espresso in één klap achterover en gaat daarna weer verder met je dagelijkse bezigheden.

Nooit geweten. Na deze derde blunder besloot ik dat het genoeg was geweest. Ik heb de rest van de vakantie dan ook geen koffie meer aangeraakt. Wel zo veilig.

- Door gastblogger: Lisanne Buijsse -