Marawattes?! 

 “There’s an awful lot of coffee in Brazil” zong Frank Sinatra al in 1946. En het moet gezegd: er is daar echt heul veul koffie. Robusta, en Arabicasoorten als Bourbon, Heirloom en Typica.

En binnen die soorten weer heel veel meer variëteiten. Op een van die variëteiten in de Typicatak wil ik wat langer stilstaan. Want in het noordoosten van de Bahia-regio in Brazilië, een van de grootste koffieproducerende regio’s, werd eind 19e eeuw een heel vreemde variant aangetroffen van Typica-arabica; het was wel koffie, maar wel met errug grote koffiebonen! Eigenlijk zo’n anderhalf tot twee keer groter dan de tot dan toe bekende Arabicabonen. Het leek wel een olifantsboon zo groot! En dus sprak men sindsdien vaak over de olifantsboon, alhoewel de plant officieel is vernoemd naar de plaats waar deze werd ontdekt: Maragogype. Marawattes?! Ma-ra-go-giep! Op de foto zie je een olifantsboon in vergelijking met een normale koffieboon.

Het grootste nadeel van deze spontane mutant van Arabicabonen is dat de Maragogypebomen duur in onderhoud zijn en maar een lage opbrengst kennen. Maar ja, de Maragogypeboon is wel heel mooi om te zien en de koffie ervan uitzonderlijk lekker. De smaak is soepel en licht-fruitig en vooral in slow coffee-methoden gezet, zoals good old snelfilter, komen de smaken prachtig naar voren. Vandaar dat de Maragogype tegenwoordig toch ook in andere landen is aangeplant. Onze Maragogype komt van de Finca El Poste in Nicaragua en is ten tijde van dit schrijven – december 2014 – bij ons beperkt beschikbaar.

Jacu jakkes?!

Bird coffee” (eigenlijk Bird Friendly coffee) is binnen de koffiewereld een heel algemeen geaccepteerde uitdrukking. Wij bedoelen daarmee dat er op de plantages tussen de koffiestruiken gewoon bomen staan, waar vogels en insecten kunnen nestelen, slapen en schuilen. Goed voor deze dieren, goed voor het handhaven van het ecologisch evenwicht, maar ook heel goed voor de koffie! Want de koffiestruiken krijgen hierdoor meer schaduw en meer verkoeling. Ze groeien er wel wat langzamer door, maar de boon krijgt meer tijd om smaak te ontwikkelen! De productiekosten liggen wel wat hoger dan bij reguliere plantages, want er is door de bomen minder effectieve kweekruimte en je moet er ook nog eens omheen oogsten. “Bird coffee” gaat dus over meer dan vogels alleen. Maar soms ook weer heel letterlijk juist wel over vogels!

Want in Brazilië leeft een rare vogel: de Jacu. Deze fazantachtige vogel is uitgezet op maar een paar plantages, waaronder Camocim, omdat de Jacu simpelweg gek is op koffiebessen! Maar dan wel de lekkerste, precies rijpe, rode bessen. De bessen hebben voor de boer geen waarde, maar de bonen er in des te meer! Dankzij de Jacu vindt de boer de hoogste kwaliteit bonen weer terug in de fecaliën, die in het maag-darmstelsel maar licht veranderd zijn. Een soortgelijk en bekender verhaal gaat over de Kopi Luwak uit Indonesië. Helaas ook wordt de Luwak steeds vaker in hokken gehouden en is niet alle Kopi Luwak meer bonafide. De Jacu is weliswaar uitgezet op de plantages, maar de vogel heeft het daar prima naar zijn zin en leeft er in alle vrijheid.

Jacu jakkes?! Niks hoor, de koffie van de Jacu is enigszins zoet met een volle body en een vermoeden van scherpe kruiden als kaneel en peper. Onze Jacu Bird Coffee komt van Camocim en is ten tijde van dit schrijven – december 2014 – bij ons beperkt beschikbaar